เมื่อเวลา 18.30 น. วันที่ 25 กรกฎาคม 2567 ร.ต.อ.ชาย พลศรี รองสารวัตรสอบสวน สภ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ ได้รับแจ้งมีผู้สูญหายภายในน้ำ ปากคลองลัดโพธิ์ บริเวณใต้สะพานภูมิพล 2 หมู่ 9 ต.ทรงคนอง อ.พระประแดง จ.สมุทรปราการ หลังรับแจ้งจึงประสาน เจ้าหน้าที่มูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง พร้อม นักประดาและอุปกรณ์ส่องสว่าง เดินทางตรวจสอบที่เกิดเหตุ
ที่บริเวณสั้นเขื่อน พบเสื้อนักเรียน รองเท้า และโทรศัพท์ ของ ด.ช.ศรัณยู แสนยากรณ์ อายุ 14 ปี เป็นนักเรียน ชั้น ม.2 โรงเรียนแห่งหนึ่ง ผู้สูญหายไปในน้ำ เจ้าหน้าที่ชุดประดาน้ำ พร้อมเครื่องส่องแสงสว่างของมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง จึงลงงมหาร่างโดยใช้ระยะเวลาประมาณ 10 นาที จึงพบร่างของผู้สูญหายซึ่งห่างจากริมฝั่งประมาณ 10 เมตร ก่อนจะนำร่างขึ้นมาบนฝั่ง ในจุดใกล้เคียงมีแม่ของน้องผู้เสียชีวิตมารอดูร่างของน้องพร้อมกล่าวคำอำลาและมีเพื่อน ๆ มาร่วมจุดธูปขอขมาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น
จากการสอบถาม เด็กชายพงษ์ (นามสมมุติ) ซึ่งเป็นน้อง และ เด็กชายวิทย์ (นามสมมุติ) ได้เล่าให้ฟังว่า พวกตนร่วมถึงคนที่จมน้ำ เล่นกันอยู่แถวนี้ แล้วฝนมันตกทำให้ตัวเลอะ เด็กชายพงษ์ และ เด็กชายวิทย์ จึงลงไปล้างตัว แต่ เด็กชายพงษ์ ขึ้นไม่ได้เนื่องจากบันไดมันลื่น เด็กชายวิทย์ และคนที่จมน้ำ จึงจะลงไปช่วย แต่คนที่จมน้ำเขาว่ายน้ำไม่เป็น จังหวะที่โดดลงไป คนที่จมน้ำน่าจะไม่เห็นว่า เด็กชายพงษ์ ขึ้นมาแล้ว เด็กชายวิทย์ คิดว่าคนที่จมว่ายน้ำเป็นก็ไม่ได้ห้ามอะไร เด็กชายวิทย์ ก็เห็นคนที่จมน้ำกำลังตะเกียดตะกายน้ำกำลังจะจม จึงเรียก เด็กชายพงษ์ ให้ไปลงช่วย ทั้งสองคน ก็พยายามดึงแล้วแต่ไม่ไหว คนที่จมเขาเหยียบบ่า เด็กชายพงษ์ และดึง เด็กชายวิทย์ ก่อนที่คนที่จมน้ำจะจมหายไปในแม่น้ำ เด็กชายทั้งสองคนจึงได้รีบวิ่งไปขอความช่วยเหลือจากคนแถวนั้น ปกติ เด็กชายพงษ์ และเด็กชายวิทย์ จะมาเล่นน้ำกันสองคนแต่อีกที่หนึ่ง ซึ่งทั้งสองคนว่ายน้ำพอได้ แต่คนที่จมน้ำพวกตนไม่ทราบเลยว่าเขาว่ายน้ำไม่เป็น และเขาก็พึ่งมาเล่นน้ำด้วยเป็นครั้งแรก
นายภูริ เจริญสุข อายุ 25 ปี คนที่กระโดดลงไปช่วย ได้เล่าให้ฟังว่า ตอนแรกผมนั่งเล่นอยู่กับเพื่อนผมฝั่งนู้นแล้วทีนี้มันมีน้องๆ วิ่งมาตะโกนบอกว่ามีเด็กจมน้ำ ผมก็ตะโกนถามที่ไหนจมอยู่ไหมบอกจมอยู่พี่มาช่วยหน่อย ตนเองจึงกระโดดข้ามกำแพงจาก ลัดโพธิ์ ตนก็วิ่งมาพอถึงบริเวณจุดที่น้องจม เพื่อน ของเด็กๆ บอกเห็นฟองไหมๆ ตนเองเห็นแต่ไม่เห็นตัวน้องแล้วคือน่าจะจมลงไปสักพักแล้ว ผมก็ทิ้งโทรศัพท์ทิ้งของกระโดดลงไปก็พยายามงมหาอยู่ 2-3 ทีแล้วขาผมมือผมมันคว้าน้องไม่ได้แล้ว เพราะน้ำข้างล่างมันแรงผมก็เลยต้องรีบว่ายกลับขึ้นฝั่งมาเอาตัวรอดด้วยแล้วพอขึ้นมาถึงตรงนี้ถึงลานพักแล้วเขาบอกว่าเฮ้ย โทรแจ้ง 191 เลย แจ้งกู้ภัย เราคุมสถานการณ์กันไม่ได้แล้วพวกเอ็งต้องยอมรับแล้วเท่านั้นผมก็เลยให้เพื่อนผมที่ไม่ได้กระโดดลงไปโทรหากู้ภัยกับตำรวจไง แล้วเด็กที่มันเล่นนี่เป็นเด็ก ม.ต้น ประมาณกี่คนนะประมาณ 6-7 คน มีน้องผู้หญิงด้วยเด็กผู้ชาย 4-5 คน
นายอุทัย (นามสมมติ) พ่อของเด็กที่จมน้ำ ได้ให้สัมภาษณ์ว่า น้องที่จมหายไป เป็นลูกของตนเอง ตนเองไม่ทราบว่าเขามาเล่น ตรงจุดนี้ เพราะเขาไปเรียนตอนเช้า ก็ยังไปส่งที่โรงเรียน ทุกเช้าแล้ว ช่วงเย็นเขาจะกลับมามืดบ้าง 6 โมงกว่าบ้างเพราะเขาก็จะเล่นเตะบอลอยู่แถวนั้น แต่กรณีนี้ไม่ทราบว่าน้องเขามากับใคร ปกติตนเองก็จะขับรถจักรยานยนต์รับจ้างและรอลูกกลับบ้าน พอถึงเวลาน้องเขาก็โทรหา หรือบางที เขากลับเองบ้างบางทีผมก็รอรับปากซอย
เบื้องต้นเจ้าหน้าที่ ได้ตรวจสอบที่เกิดเหตุ ถ่ายภาพ และลงบันทึกไว้เป็นหลักฐาน ก่อนจะมอบร่างให้เจ้าหน้าที่มูลนิธินำส่งชันสูตรที่โรงพยาบาลตำรวจ ก่อนจะมอบให้ญาติเพื่อดำเนินพิธีตามศาสนาต่อไป
***********************
สุรศักดิ์ คงสินธ์ / ธนวัต นาคขำ จ.สมุทรปราการ